09104945869 - 02188780075 info@andishemehr.com

header

مهارت حل اختلاف در ازدواج

صفحه اصلی / مقالات / ازدواج / مهارت حل اختلاف در ازدواج

يكی ديگر از مهارت هايی كه برای ازدواج و تشكيل يك زندگی مشترك ضروری واساسی است، مهارت حل اختلاف است. بروز اختلاف و تفاوت ميان انسان ها امری عادی و طبيعی است. مهم آن است كه هنگامي كه افراد با يكديگر به اختلاف رسيدند بتوانند اختلاف موجود را به گونه مناسبي حل نمايند به صورتي كه رضايت هردو طرف جلب شود. مهارت حل اختلاف كمك مي كند كه بتوانيد اين نوع اختلافات را به گونه اي سالم و منصفانه حل نماييد.

گاهي اوقات زوجين سعي مي كنند تا رنجش ها و ناراحتي هاي خود را بيان كنند. ولي مشكل آنها تشديد مي شود. زيرا،‌ با مهارت حل اختلاف نا آشنا هستند. در روابط خانوادگي و دوستانه توصيه مي شود براي حل اختلاف از روش زير استفاده كنيد.

مهارت حل اختلاف در ازدواج

اصول مهارت حل اختلاف

مهارت حل  اختلاف، يك مهارت مهم اجتماعي است و بايد سعي كنيد علاوه برخود به شخص يا اشخاص ديگر هم توجه داشته باشيد. براي حل صحيح اختلافات، سوءتفاهم ها، مشكلات ارتباطي و بيان مطالب و ديدگاه هاي خود مي توانيد از اين مهارت استفاده كنيد. اين مهارت به بهبود ارتباطات شما كمك زيادي مي كند. در زمينه ازدواج و روابط زناشويي،‌ مهارت حل اختلاف بسيار كمك كننده است. به خصوص در ابتداي زندگي مشترك كه هنوز زوجين شناخت عميقي نسبت به كليه خصوصيات يكديگر ندارند امكان بروز اختلاف زياد است و به همين دليل اين مهارت مي تواند به بهتر شدن ارتباطات و عميق ترشدن شناخت زوجين كمك بزرگي كند. براي حل اختلافات خود از اصول زير استفاده كنيد:

 

  1. به هنگام بروز مشكل سريعا از حل اختلاف استفاده كنيد. به محض آن كه احساس كرديد مشكلي يا سوء تفاهمي ايجاد شده يا شما از موضوعي رنجيده يا عصباني هستيد، سريعا در اولين فرصت مناسب از مهارت حل اختلا ف استفاده كنيد. به ياد داشته باشيدتا زماني كه شروع به حرف زدن نكنيد ديگران نمي فهمندكه شما از چه چيزي ناراحتيد. گذشت زمان و به تاخير انداختن حل اختلاف باعث مي شود ديگران به رفتاري كه باعث ناراحتي شما شده ادامه دهند. درنتيجه، رنجش و ناراحتي شما تشديد مي شود. اثر ديگربه تاخير انداختن حل اختلاف آن است كه ممكن است در ديگران انتظاراتي ايجاد شود.
  2. از نفر مقابل بخواهيد زماني را براي حل اختلاف تخصيص بدهد. حل اختلاف دو طرف دارد. يك طرف شما هستيد و بايد  طرف مقابل شما هم  آمادگي داشته باشيد. پس بايد زماني را به حل اختلاف اختصاص دهيد كه براي هر دو طرف مناسب باشد. با طرف مقابل صحبت كنيد و از او درخواست كنيد زماني براي حل اختلا ف به شما بدهد. زماني كه هم شما و هم طرف مقابلتان آرامش؛ و حوصله بحث و صحبت در مورد اختلافات و ناراحتي ها را داشته باشيد.
  3. در صحبت كردن خود از جملاتي استفاده كنيد كه با من شروع مي شود. جملاتي كه با تويا شما شروع مي شود را به كارنبريد. بنابراين به جاي آن كه بگوييد: ”‌ تو اين طور هستي، يا تو باعث ناراحتي من مي شوي “ بهتر است بگوييد: ‌” من اين طور احساس مي كنم  يا من از اين برخورد مي رنجم “. اشكال جملاتي كه با من شروع مي شود در اين جاست كه ممكن است واقعا طرف مقابل آن احساسي كه ماتصور مي كنيم، نداشته باشد. بلكه ما اين گونه فكر مي كنيم. در اين حالت شخص احساس مي كندكه بد درك شده؛ و در مورد او به صورت نامنصفانه اي قضاوت شده است. در نتيجه دچار عصبانيت، ناكامي، و ديگر احساسات منفي شده وبه صورتي پاسخ مي دهد كه فرآيند حل اختلاف را با مشكل اساسي روبه رو مي سازد.
  4. سعي كنيد حالت صحبت كردن شما بدون پرخاش وتندي باشد. موقع عصبانيت زمان مناسبي براي حل مسئله نيست. ابتدا سعي كنيد آرامش خودتان را به دست آوريد وبعد به حل اختلاف بپردازيد. زيرا در حل اختلاف مي خواهيم اختلاف و ناراحتي يا نظر خود را بيان  كنيم و نمي خواهيم ناراحتي خود راسر كسي خالي كنيم . معمولا زماني كه فرد عصباني است سعي در خالي كردن عصبانيت خود دارد كه جز بدتر كردن اوضاع و شرايط ثمر ديگري ندارد.
  5. از كلماتي كه بار منفي دارند استفاده نكنيد.
  6. سعي نكنيددر طرف مقابلتان  احساس هاي منفي ايجاد كنيد. سعي نكنيد طرف مقابلتان را خجالت زده كنيد يا احساس گناه و تقصير به او بدهيد. زيرا شرمنده كردن ديگران يا آنها را دچار احساس گناه كردن نيز نوعي خالي كردن احساس هاي منفي در ديگران است كه باعث اختلال در فرآيند حل اختلاف مي شود. طعنه و كنايه زدن مشكلات زيادي را در فرآيندحل اختلاف ايجاد مي كند و مانع فرآيند حل اختلاف مي شود. زيرا، آنها نيز نوعي پرخاشگري كلامي مي باشند. همان طور كه قبلا گفته شد در اين موارد ضروري است ابتدا فرد خود را آرام سازد و سپس وارد فرآيند حل اختلاف گردد.
  7. نظر و ديدگاه خود را نسبت به مسئله بيان كنيد. آن چه كه شما را ناراحت مي كند بيان كنيد و نقطه نظرات خود را بگوييد. موضوع را پيچيده نسازيد،‌ حكم ندهيد، سرزنش نكنيد، قضاوت نكنيد بلكه سعي كنيد كه فقط نظر خود را آن گونه كه احساس مي كنيد بيان كنيد.
  8. پس از آن كه ديدگاه خود را مطرح  كرديد اجازه دهيد طرف  مقابلتان هم نظرات و ديدگاههاي خودش رابيان كند. به طرف مقابل نيز اجازه صحبت كردن بدهيد.
  9. باتوجه به صحبت هاي طرف مقابلتان ارزيابي كنيد. اگر اشتباه كرده ايد معذرت خواهي كنيد. توانايي معذرت خواهي براي اشتباهات يك توانايي است نه نشانه ضعف .
  10. در صورتي كه اشتباه نكرده بوديد سعي كنيد با طرف مقابلتان به يك توافق جديدي برسيد. راهي را براي پايان دادن يا كاهش اختلاف خود بيابيد. سعي كنيد از راه حلي استفاده كنيد كه هم براي شما وهم براي طرف مقابل تان مفيد باشد. به اين نوع راه حلها، مصالحه يا توافق گفته مي شود. از راه حل هايي كه فقط براي يك طرف راضي كننده است اجتناب كنيد زيرا مجددا مشكل جديدي مي آفريند.
  11. هر بار راجع به يك موضوع صحبت كنيد. دليل آن كه در بعضي مواقع افراد در حل اختلاف مشكل پيدا مي كنند آن است كه هربار موضوعات مختلف ومتعددي به ميان مي آيد. فرد ممكن است رنجش هاي متعددي داشته باشد بهتر است هر بار راجع به يك مورد صحبت كند. هر فرآيندحل اختلاف مربوط به يك رنجش، عصبانيت و ناراحتي است. به خصوص سعي كنيد پاي مسائل قديمي به ميان نيايد. همچنين، تا آن جا كه ممكن است سعي كنيد پاي ديگران به مشكل شما كشيده نشود. مگر آن كه آن فرد نيز درجلسه حل اختلاف حضور دارد.

 

اين مهارت كمك مي كند كه شما بدون اينكه به رابطه ناخوشايندی ادامه دهيد،‌ يا پرخاشگری وعصبانيت نشان دهيد، يا اين عصبانيت را درون ريزي كنيد، بتوانيد نظرات خود را بيان كنيد و مشكل  و اختلافي كه ميان شما و ديگران ايجاد شده است را برطرف كنيد.

مهارت حل اختلاف در روابط خانوادگي از اهميت فوق العاده اي برخوردار است زيرا در اين روابط رعايت ادب واحترام به بزرگترها ضروري است و فرد بدون اينكه به رفتارهاي ناسالمي  بپردازد مانند خشم، قهر، طعنه و كنايه زدن يا درون ريزي؛ كه خانواده را بسيار آشفته مي سازد، مي تواندمشكل و اختلاف يا سوء تفاهمي كه پيش آمده را با كمك و همكاري يكديگر برطرف كند.


اشتراک در شبکه های اجتماعی



ارسال دیدگاه