09104945869 - 02188780075 info@andishemehr.com

header

مهارت تصميم گيری برای ازدواج

صفحه اصلی / مقالات / ازدواج / مهارت تصميم گيری برای ازدواج

ازدواج يك تصميم گيري است. تصميم گيري مهمي كه انسان در خصوص زندگي مشترك خود انجام مي دهد. همسر تنها عضو خانواده است كه براساس تصميم گيري و انتخاب فرد صورت مي گيرد و بقيه روابط خانوادگي و فاميلي قابل انتخاب نيست. باتوجه به نقش مهارت  تصميم گيري در انتخاب همسر آينده، و اهميتي كه اين انتخاب در سلامت جسم و روان و همچنين كيفيت زندگي دارد، ضروري است با مهارت تصميم گيري بيشتر آشنا شويد.

قبل از هرچيز بهتر است بدانيدكه انسان ها به صورت هاي مختلفي تصميم گيري مي كنند. ازجمله :

تصميم گيري احساسي – در اين جا زيربناي تصميم گيري يك احساس است و فرد بر اساس آن چه احساس مي كند تصميم مي گيرد. به اين ترتيب احساس هاي مختلف مي توانند منجر به تصميم گيري هاي مختلفي شوند. ازدواج براساس احساس عشق و محبت نمونه اي از يك ازدواج احساسي است. داشتن عشق و محبت به يكديگر بسيار ارزشمندو زيباست. ولي بناگذاشتن يك زندگي براساس يك احساس و تصميم گيري براساس يك احساس كار اشتباهي است. عشق و محبت براي زندگي مشترك لازم است ولي كافي نيست.

نمونه اي ديگر از تصميم گيري هاي احساسي در ازدواج، تصميم گيري براساس اضطراب است. گاهي اوقات ممكن است افرادي احساس كنندكه ممكن است اگر با اين فرد خاص ازدواج نكنند ديگر فرصت ازدواج نخواهند داشت و به همين دليل تصميم به ازدواج بگيرند.

تصميم گيري تكانشي- در اين نوع تصميم گيري فرد بسيار سريع و بدون ارزيابي هاي لازم تصميم گيري مي كند. در اين نوع تصميم گيري فرد بسيار با شتاب به انجام عملي مي پردازد. گاهي اوقات در بعضي ازدواجها همين گونه عمل مي شود و يكي از طرفين بسيار عجله دارد كه وصلت صورت گيرد و معمولا طرف مقابل هم به اين درخواست و عجله جواب مي دهد. ازدواج با شتاب هميشه با مشكل رو به رو مي شود. در اين ازدواجها، فردي كه عجله دارد معمولا سعي مي كند نكته اي را بپوشاند و مانع از آن شود كه طرف مقابل به خوبي فكر كند و تصميم بگيرد.

 

تصميم گيري اجتنابي در اين نوع تصميم گيري فرد به علت ترس و اضطرابي كه دارد سعي مي كند تا آن جا كه ممكن است تصميم گيري نكند و تصميم گيري را به عقب اندازد. در اين شرايط معمولا زماني فرد فعاليتي را انجام مي دهد كه ديگر چاره ديگري نداشته باشد و امكان به عقب انداختن بيشتر و جود نداشته باشد. اين نوع به تعويق انداختن هامعمولا باعث بروز مشكلات متعددي مي شود. در اين نوع ازدواج ها فرد سعي مي كند تا آن جا كه ممكن است از ازدواج امتناع كند و آن را به عقب اندازد. به اين ترتيب،‌ فرصت هاي مناسبي را در زندگي خود از دست مي دهد.

مهارت تصميم گيری برای ازدواج

 

تصميم گيري اخلاقي در اين نوع تصميم گيري ها ملاك،‌ بايدها و نبايدهاي اخلاقي است نه تفكر. در اين جا ممكن است فرد به اين نتيجه برسدكه ازدواج با فرد خاصي صلاح نيست و آينده خوبي را در اين ازدواج ها نمي بيند ولي از آن جايي كه مدتي با فرد مقابل ارتباط داشته، يا باهم نامزد بوده اند يا با يك ديگر صحبت كرده اند به اين نتيجه مي رسد كه نا اميد كردن ديگري درست نيست،‌ بنابراين با وي ازدواج مي كند. درحالي كه مي داند با يكديگر تناسبي ندارند. يا ممكن است فرد به يك ازدواج ناسالم ادامه دهد چون درست نيست كه خانواده خود را با طلاق خود برنجاندو مواردي از اين قبيل.

 

تصميم گيري مطيعانه- در اين نوع تصميم گيري، فرد خود به مطالعه، بررسي و ارزيابي نمي پردازد بلكه فقط به آن چه از وي مي خواهند عمل مي كند. سبك تصميم گيري مطيعانه مي تواند صدمه زيادي به ازدواج افراد وارد كند. نمونه اين تصميم گيري در ازدواج ، ازدواج هاي سنتي است كه والدين دختر و پسر با يك ديگر صحبت مي كردند و فرزندان هم از نظر والدين خود پيروي مي كردند. در حال حاضر هم عده اي فقط براساس آن چه ديگران اعم از والدين، بزرگترها و يا دوستان مي گويند يا مي خواهند ازدواج مي كننند. اين افراد معتقدند كه ديگران  بهتر صلاح آنها  را متوجه مي شوند.

 

تصميم گيري عقلاني اين تصميم گيري،‌ سالم ترين نوع تصميم گيري است. در اين نوع تصميم گيري فرد براساس تفكر، ارزيابي، بررسي و مطالعه به تصميم گيري مي پردازد. اين تصميم گيري براساس واقعيت ها انجام مي شود. از آن جايي كه زيربناي اين تصميم گيري ارزيابي و مطالعه مبتني برعقل است،‌ معمولا امكان اشتباه و خطا كمتر از هرنوع تصميم گيري ديگراست. براي آشنايي با مراحل و  اصول تصميم گيري به بحث زير دقت كنيد.

 

اصول تصميم گيري عقلاني

 

مهارت تصميم گيري داراي  مراحل مختلفي است كه به شرح زير مي باشند:

1. مواجه شدن با يك تصميم – نكته مهم آن است كه فرد دريابد كه با يك تصميم گيري روبه رو است. زماني كه فرد متوجه شد بايد تصميم بگيرد،‌ ضروري است كه برموضوع تمركز كند، موضوع را روشن كند و اطلاعات مورد نياز را جمع آوري كند. در مورد ازدواج، هنگامي كه خواستگاري براي دختري مي آيد يا فرد تمايلي به ازدواج و تشكيل زندگي مشترك احساس مي كند، بايد مشخص كند كه در اين زمينه بايد تصميم بگيرد و فرآيند زير را شروع كند.

 

2. خلق حق انتخابها و جمع آوري اطلاعات درباره آنها- در اين مرحله فرد با استفاده از روش بارش فكري  سعي مي كند راه حل ها و حق انتخاب هايي براي وضعيت خود به دست آورد و در مورد هر يك از حق انتخاب ها اطلاعات مورد نياز را جست و جو كند. در مورد ازدواج،‌‌ حق انتخاب افرادي است كه پيشنهاد ازدواج به او داده اند يا مايل به ازدواج با آنان است و او بايد درمورد آنان اطلاعات مورد نياز را جمع آوري نمايد.

 

3. ارزيابي پيامدهاي پيش بيني شده حق انتخابها- در اين مرحله فرد سعي  مي كند كه پيامدهاي هر يك از حق انتخاب ها را بررسي و مطالعه كند. در مورد ازدواج،‌ فرد اطلاعات مربوط به افرادي كه مايل به ازدواج با آنان است يا پيشنهاد ازدواج به او داده اندرا ارزيابي و بررسي مي كند. همچنين او بايد ارزيابي كند كه در صورت ازدواج با آنان چه پيامدهايي مورد انتظار اوست.

 

4. متعهد كردن خود به يك تصميم- در اين مرحله،‌ فرد يكي از حق انتخابها را برمي گزيند و تمام تمركز خود را بر همين حق انتخاب قرار مي دهد. در مورد ازدواج،‌ زماني كه فرد تصميم به ازدواج با فردي گرفت، بايد بر اين نظر خود بياستد نه آن كه مرتب از يك مورد به يك مورد ديگر تغيير عقيده بدهد يا هميشه اين احساس با او باشد كه اگر با ديگري ازدواج مي كرد بهتر بود.

 

5. طرح ريزي براي چگونگي اجراي تصميم – پس از آن كه فرد خود را به يك حق انتخاب محدود و متمركز كرد برنامه اجرايي مربوط به آن حق انتخاب را مشخص مي كند. در حقيقت در اين مرحله فرد مشخص مي كند براي انجام اين تصميم خود چه گام هاي اجرايي بايد بردارد. در مورد ازدواج،‌ اين مرحله شامل مراسم خواستگاري يا صحبت با والدين و آشنايان خود در مورد يك خواستگاري خواهدبود. يا چنان چه براي ازدواج احتياج به شرايط و امكانات خاصي دارد مثلا تهيه خانه و... به اين امور بپردازد.

 

6. اجراي تصميم- مهم ترين فعاليتي كه شخص در اين مرحله بايد انجام دهد آن است كه زمان بندي فعاليت هاي اجرايي را مشخص كند. به تصميم خود پاي بند باشد، اجتناب نكند، هر گامي كه برمي دارد به خود پاداش دهد. در اين مرحله فرد به طور عملي وارد مرحله خواستگاري، آشنايي و مراسم مربوط به آن مي شود.

 

7. ارزيابي پيامدهاي واقعي اجراي تصميم- پس از آن كه فرد مراحل تصميم گيري بالا را انجام داد، بايد ميزان دست يابي به هدف خود را ارزيابي كند و درصورت دست نيافتن به هدف موردنظر، مراحل بالا را مجددا انجام دهد. چنان چه كوشش هاي فرد در ازدواج با فرد خاصي ناموفق ماند،‌ فرد به بررسي مراحل بالا مي پردازد و از خود سوال مي كند آيا اين مراحل را به درستي انجام دادم يانه؟ سپس براي برنامه آينده خود درمورد ازدواج شروع به برنامه ريزي مي كند.


اشتراک در شبکه های اجتماعی



ارسال دیدگاه