از بین تمام اختلالات رشدی، اختلالات طیف اوتیسم (ASDs) به شدت با ژنتیک مرتبط است. با این حال، تحقیقات اتیولوژیک نشان می دهد که هیچ ژنی مقصر نیست. همچنین هیچ مبنای علمی برای عقیده گسترده مبنی بر اینکه واکسن ها باعث ایجاد این بیماری می شوند، ایجاد نشده است. در عوض، صدها ژن و شبکه ای از علل پیچیده زمینه ساز اوتیسم (از جمله سندرم آسپرگر سابق) هستند. این تا حدی توضیح می دهد که چرا ASD ها در طیف گسترده ای ظاهر می شوند و یک فرد اوتیستیک نمی تواند به طور مستقل عمل کند در حالی که دیگری یک نوازنده رقابتی می شود. عوامل خطر اضافی شامل سن پدر و قرار گرفتن مادر در دوران بارداری با داروهایی مانند والپروات، یک درمان صرع است. جنسیت همچنین آسیب پذیری را افزایش می دهد. از هر چهار نفری که به ASD تشخیص داده می شود، سه نفر مرد هستند.
حقایق اساسی
آسیب پذیری ASD در داخل رحم ایجاد می شود. با این حال، محیط به طور قابل توجهی تأثیر می گذارد که چگونه و تا چه اندازه کودکان تحت تأثیر این اختلالات عصبی رشدی قرار می گیرند. هر چه کودکان زودتر تشخیص داده شوند، شانس بیشتری برای بهره مندی از درمان دارند.
تشخیص زودهنگام حیاتی است. کودکان اوتیسمی که تشخیص داده نمی‌شوند یا درمان نمی‌شوند در مسیر یادگیری که آنها را از یک مهارت اساسی بقا جدا می‌کند، جدا می‌شوند: توانایی درگیر شدن در روابط متقابل. منزوی و آسیب دیده، می توانند به طور فزاینده ای در دام علائم تجاری ASD مانند رفتارهای تکراری، خود تحریکی، مهارت های اجتماعی ناخوشایند و تثبیت بر علایق محدود شوند.
در مقابل، کودکانی که زود تشخیص داده می شوند و درمان می شوند اغلب رشد می کنند. مداخله در مراحل اولیه رشد، زمانی که مغز کودک انعطاف پذیرترین است، در واقع می تواند این وضعیت را کاهش دهد. بسیاری از کودکان مبتلا به اوتیسم در موقعیت های بسیار تعریف شده و قابل پیش بینی شکوفا می شوند و آنها را در زمینه های ریاضی و فناوری برجسته می کند. برخی دیگر استعدادهای هنری و موسیقیایی غیرمعمولی از خود نشان می دهند. یک تشخیص دقیق می تواند چنین دستاوردهایی را ممکن سازد. Diagnosis دری را برای طیف وسیعی از خدمات باز می کند که می تواند نقاط ضعف کودکان را کاهش دهد، نقاط قوت آنها را به حداکثر برساند و در نتیجه آنها را قادر می سازد تا به پتانسیل خود در خانه و مدرسه دست یابند.
سن متوسط تشخیص اوتیسم پنج سال است، اگرچه اعضای جمعیت های محروم مانند اقلیت ها و روستانشینان اغلب حتی دیرتر ارزیابی می شوند. این اعداد ممکن است در سال های آینده تغییر کنند. فناوری نوظهور نوظهور که حرکات چشم را برای سرنخ‌هایی برای عملکرد ذهنی ردیابی می‌کند، اکنون امکان غربالگری نوزادان سه ماهه را فراهم می‌کند.
آنها بر روی اهداف زیر تمرکز می کنند:
سنجش پیشرفت کودک از طریق نقاط عطف رشد طبیعی یکی از اهداف بازدیدهای سلامتی کودکان است که معمولاً بین تولد کودک و تولد سوم سالگی برنامه ریزی می شود. در طول این ملاقات‌ها، پزشکان به دنبال نشانه‌های اولیه تاخیرهای رشدی مانند مواردی هستند که معمولاً در بین کودکان اوتیستیک مشاهده می‌شود. متأسفانه، همه پزشکان برای تشخیص زودهنگام غربالگری نمی کنند یا به نگرانی های مراقب توجه نمی کنند. والدینی که در مورد تأخیر گفتار کودک، عدم برقراری تماس چشمی و قطع ارتباط با همسالان او سؤالاتی را مطرح می‌کنند، ممکن است با توضیح اینکه کودک دارای ناتوانی یادگیری، مشکل رفتاری یا صرفاً غیرعادی است، نادیده گرفته شود. اگر علائم ناشناخته باقی بماند و کودکان از بین بروند، کودکان فرصت‌های دریافت زودهنگام درمان را از دست می‌دهند، زمانی که بیشترین سود را دارد. بنابراین، مهم است که والدینی که نگرانی های مداوم دارند به غرایز خود اعتماد کنند و ارزیابی های بیشتری را دنبال کنند، حتی اگر پزشک اولیه نگرانی های آنها را به حداقل برساند.
یک ارزیابی رایگان و علمی اثبات شده که والدین می توانند در سنین 16 تا 30 ماهگی درخواست کنند، چک لیست اصلاح شده اوتیسم در کودکان نوپا، با پیگیری (M-CHAT-R/F) است. به طور معمول توسط اکثر متخصصان اطفال تجویز می شود.
این تست غربالگری شامل دو جزء زیر است:
نتایج یک مطالعه بر روی 16000 کودک غربالگری شده با M-CHAT-R/F نشان می دهد که ارزش آن فراتر از شناسایی اولیه اوتیسم است. در میان افرادی که در معرض خطر متوسط تا زیاد قرار داشتند (مجموعاً 6٪ از شرکت کنندگان)، 47٪ معیارهای تشخیصی اوتیسم را داشتند و 95٪ با تاخیر رشد متفاوتی مواجه بودند.
ابزار غربالگری کودکان نوپا و پیش دبستانی:
یک نمره غیرمعمول نیاز به یک ارزیابی جامع مانند آزمایش رسمی برای اختلال طیف اوتیسم را تأیید می کند. اختلالات اصلی مرتبط با اوتیسم در اوایل کودکی ظاهر می شود، اما اشکال فرعی این اختلال مانند آسپرگر و PDD-NOS بعداً آشکار می شوند.
سه معیار رفتاری مورد نیاز برای تشخیص:
هیچ تست انفرادی اوتیسم، سیستم رتبه بندی یا مشاهده نمی تواند تشخیص کامل را ارائه دهد. بلکه یک ارزیابی جامع باید بر اساس اطلاعات کیفی و کمی باشد که از منابع مختلف استخراج شده و توسط یک تیم چند رشته ای تجزیه و تحلیل شود.
کارشناسانی که واجد شرایط همکاری در این تلاش هستند:
بیشتر تکنیک های ارزیابی عملکرد کودک را از دیدگاه رشدی، محیطی و خانوادگی اندازه گیری می کنند.
ویژگی های در نظر گرفته شده:
ابزارهای ارزیابی بی شماری وجود دارد. سن و نیازهای کودک تعیین می کند که کدامیک دقیق ترین نتایج را به همراه خواهد داشت.
چندین ابزار پرکاربرد:
فراتر از تشخیص، ارزیابی‌های جامع ASD همچنین عملکرد کودکان را در زمینه‌هایی که شامل موارد زیر است ارزیابی می‌کند:
نتایج ارزیابی علائم، مهارت ها و سطوح نقص یا ناتوانی کودک را بررسی می کند. این اطلاعات نشان می‌دهد که او در کجای طیف ASD قرار می‌گیرد که از «عملکرد بالا» تا «به شدت با تأخیر» متغیر است. نتایج همچنین یک خط پایه و نقطه مقایسه برای اندازه گیری پیشرفت رشد و اثربخشی مداخله ارائه می دهد.
اختلالات طیف اوتیسم شرایطی مزمن هستند، اما ایستا نیستند. با درمان، برخی از کودکان بهبود می یابند و دیگر معیارهای تشخیصی را ندارند. برخی دیگر یاد می‌گیرند که روان‌تر ارتباط برقرار کنند، در حالی که به نظر می‌رسد برخی پیشرفت چندانی ندارند. هر سه گروه می توانند از ارزیابی های جدید به صورت دوره ای بهره مند شوند. والدین کودکانی که به طور طبیعی شروع به رشد می کنند، می توانند مطمئن شوند که دستاوردها حفظ می شود و در صورت تکرار علائم، به سرعت مداخله می کنند. کودکانی که با چالش‌های مادام‌العمر مواجه هستند، نیاز حیاتی‌تری به ارزیابی مداوم دارند. ارزیابی‌ها برای به‌روزرسانی مشخصات کودک ضروری است، تا اطمینان حاصل شود که مداخلات و برنامه‌های آموزشی جاری، انعطاف‌پذیر و متناسب با نیازها و اهداف در حال تغییر کودک هستند.
جهت دریافت خدمات مشاوره کودک و نوجوان در مرکز مشاوره اندیشه مهر تحت نظر متخصصین حرفه ای میتوانید از طریق شماره های تماس در سایت با ما در ارتباط باشید و یا از بخش رزرو وقت مشاوره درخواست خود را ثبت کنید.
کلیه حقوق مادی و معنوی این سایت برای مرکز مشاوره و روانشناسی اندیشه مهر محفوظ است. | طراحی سایت و سئو : صفر یک وب
